အဆုံးအမ…........

ဒီေန႔ဟာ ကဆုန္လျပည္႕ေန႔ေပါ႔။ ကြ်န္မတုိ႕ ႐ုံးေတြပိတ္တယ္ေလ။ ကြ်န္မတို႔ အလုပ္က စာသင္ရတဲ႔ အလုပ္ျဖစ္တဲ႔ အတြက္ အရမ္းပင္ပန္းတယ္။ ႐ုံးေတြကလဲ အရမ္းပိတ္ခဲတယ္။ သင္တန္းေတြျဖစ္လုိ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မပိတ္ဘူး။ ကြ်န္မတုိ႔ ႐ုံးက၀န္ထမ္းေတြက ႐ုံးပိတ္ရက္ေလးမွာ အေပ်ာ္ခရီး ထြက္ဖုိ႔ စီစဥ္က်တယ္။ ကြ်န္မ လုိက္သြားရမလား၊ မလုိက္သြား ရဘူးလားေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနတယ္ ။ ကြ်န္မရဲ႕ အားလပ္တဲ႔ အခ်ိန္ေလးေတြကိုလည္း အက်ိဳးမ႐ွိ ကုန္ဆုံးမွာ အရမ္းစိုးရိမ္မိတယ္။ မနက္မုိးလင္းမွ မုိးခ်ဳပ္ အလုပ္မွာပဲ တစ္ေနကုန္ ေနျဖစ္တဲ႔ သူဆုိေတာ႔ လည္းအားလပ္တဲ႔ အခ်ိန္ေလးမွာ မိဘရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ ေနခ်င္မိတယ္။အဲဒါနဲ႕ ကြ်န္မလုိက္မသြားျဖစ္ဘူး။ ကြ်န္မရဲ႕ အားလပ္တဲ႔ အခ်ိန္ေလးေတြကုိ အက်ိဳး႐ွိေအာင္ ဘယ္လုိအသုံးခ်ရပါ႔။ "စာအုပ္စာေပ လူ႕မိတ္ေဆြတဲ႔ ေလ" ကြ်န္မ စာဖတ္၀ါသနာပါတယ္။ ကြ်န္မတုိ႕႐ုံးမွာဆုိလည္း ကြ်န္မစာသင္ခ်ိန္အားတယ္ဆုိရင္ စာဖတ္ျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ဟာ ကဆုန္လျပည္႕ေန႔ေပါ႔။ ကဆုန္လျပည္႕ေန႔မွာ ႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္လုိ႔ ဗုဒ¨ နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ စာအုပ္ေလးေတြ ဖတ္မယ္စဥ္းစားထားမိတယ္။ စာအုပ္ေတြထဲ မွစာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ ဖတ္မယ္ဆုိျပီး ဆြဲထုတ္လုိက္ေတာ႔ သာသနာ႔တန္ေဆာင္ဆရာေတာ္ၿကီး မ်ား၏ ဆုံးမၿသ၀ါဒ စာအုပ္ေလးျဖစ္ေနတယ္။ အဲ႔ဒီစာအုပ္ေလးကုိပဲ ကြ်န္မေ႐ြးျပီးဖတ္လုိက္မိတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ဆုံးမျသ၀ါဒ ေတြကိုဖတ္ျပီး ကြ်န္မမွာ အသိေတြပိုျပီး႐ွိလာသလုိ ခံစားရတယ္။ အဲဒီ ဆုံးမၿသ၀ါဒေတြထဲမွ ကြ်န္မျကိုက္တဲ႔ စာသားေလးေတြကို ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ အလြတ္ရေအာင္ ထပ္ခါထပ္ခါဆုိေနမိတယ္။ ဆရာေတာ္ဦးသုမဂၤလ ရဲ႕ဆံုးမၿသ၀ါဒ ကုိလည္းကြ်န္မသေဘာက် ႏွစ္သက္မိတယ္။ " ဖ်င္း ဖ်င္းမွန္းသိ လူေတာ္ျဖစ္ႏုိင္၏ ။ ဖ်င္းပါလ်က္ပင္ ေတာ္တယ္ထင္ ဖ်င္းျမဲဖ်င္းမည္ပင္ " ဟုတ္တယ္ေနာ္.. တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ကိုယ္ကိုကိုယ္ အရမ္းေတာ္တယ္ တတ္တယ္ဆုိျပီး ထင္ေနျကတယ္ ။ ကြ်န္မၿကားဖူးတဲ႔ စကားပံုေလးလုိေပါ႔။ " မျပည္႕တဲ႔ အုိးေဘာင္ဘင္ခတ္ သတဲ႔ေလ" ၊ ျပည္႕တဲ႔အုိးေတြ ကေတာ့ဘယ္ေလာက္ပဲလွဳပ္လွဳပ္ ေဘာင္ဘင္ မခတ္ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုပဲေပါ့ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္ရဲ႕အသိအတတ္ေတြေပၚမွာ မာနေတြအျပည္ထားတဲ့ လူေတြရွိပါလားလို႔ ကြ်န္မစဥ္ျခင္မိတယ္။ အဲဒါေတြကို ခုံမင္ေနေတာ႕ေရာ ကြ်န္တို႔ေသသြားခဲ့ရင္ အဲဒါေတြက ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ေနာက္မွာ လိုက္ၿပီး ပါလာမွာမို႔လို႔လား။ ကၽြန္မ ရဲ ႔အေတြးေတြက အရမ္းကိုခရီးဆန္႔ခဲရၿပီ။ …..